سخن بزرگترها

نوشته ای دیگر بر دفترچه خاطرات پردرد 2009:

"گذشته ات را ببخش، اما فراموش مکن"  

گاندی

هنوز نیاز دارم به از برکردن نوشته و کلام بزرگان با این تفاوت که نمی توانم دیگر اعتماد کامل به آنها داشته باشم. خود بزرگ شده ام و می دانم که چقدر انسان پیچیده و ضعیف است. چگونه می توانم به او که بغض ها، نفرت ها و شادی های تمام سال های عمر خود را بر دوش می کشد و هر کلامش شعله ای است بر درون خموشش اعتماد کنم.

یک کودک با انگیزه داشتن تجربه هایی رنگارنگ و پیچیده ی بزرگترها به بلوغ می رسد و پس از دمی جوانی کردن و چشیدن تلخکامی ها و نومیدی های بزرگسالی، خسته و فریب خورده  به گوشه ای می خزد و می نویسد. و گاهی برمی خیزد...