گاه شمار واقعه عاشورا

نبرد کربلا (روز عاشورا) در سال۶۸۰ میلادی، معادل ۶۱ هجری قمری (۶۱ سال بعد از هجرت پیامبر از مکه به مدینه، در حقیقت ۵۱ سال بعد از فوت پیامبر) اتفاق افتاد و در این نبرد امام حسین (در سن ۵۵ سالگی) و حدود ۷۰ تن از یارانش توسط کوفیان کشته شدند

 حدود ۶ ماه قبل از واقعه عاشورا:‌ در نیمه ی سال ۶۰ هجری قمری، یزید، جانشین پدرش معاویه (که ۲۰ سال خلافت کرده بود) شد. از آنجاکه حسین بن علی (نوه پیامبر) از همان ابتدا حاضر نشد که با یزید بیعت کند، یزید از حاکم مدینه خواست که این بیعت را به زور از او و جمع دیگر مخالفان بگیرد و چون حاکم مدینه موفق نشد شخص دیگری را جایگزین او کرد. امام حسین ناگزیر شد که با خانواده اش از مدینه به مکه برود. در این هنگام مردم کوفه، در عراق، که از مرگ معاویه باخبر شده بودند به امام حسین نامه ها نوشتند و از او خواستند که به کوفه برود. امام حسین هم مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد و او هزاران بیعت جمع آوری کرد. وقتی که یزید از این مساله باخبر شد عبیدالله بن زیاد را به حکومت کوفه گمارد و او مردم کوفه را تردید کرد تا آنها مسلم بن عقیل را تنها گذارند و اینگونه عبیدالله توانست که او را دستگیر کند و بکشد. زمانی که امام حسین به نزدیکی کوفه رسید از این پیمان شکنی مردم کوفه و کشته شدن مسلم با خبر شد

روز ۲ محرم:‌امام حسین به صحرای کربلا، ۸۰ کیلومتری شهر کوفه، رسید 

روز ۳ محرم:‌عمر بن سعد (با وعده گرفتن حاکمیت شهر ری که نهایتا هم نگرفت) با هزاران نفر به صحرای کربلا آمدند تا به امام حسین اجازه نزدیک شدن به کوفه را ندهند در حالی که او دستور از عبیدالله بن زیاد داشت که فقط در صورت بیعت با یزید اجازه حرکت به امام حسین بدهد

روز ۷ محرم:‌آب بر امام حسین و یارانش بسته شد

روز ۸ محرم: امام حسین از عمربن سعد درخواست مذاکره کرد و به او گفت که او به دعوت کوفیان به آنجا آمده و اگر آنها نمیخواهند، امام حسین با یارانش به حجاز و یا مملکت اسلامی دیگری باز می گردند، حتی به عمر بن سعد وعده داد که اگر برای مال دنیا تن به دستور عبیدالله داده است این مال را به او میدهد، اما وقتی دید که عمر بن سعد بهانه می آورد، او را رها کرد، در حالیکه او را از عذاب قیامت ترساند و گفت که از عراق حتی ذره ای گندم هم به دست نخواهد آورد. عمر بن سعد احساس پشیمانی کرد و به عبیدالله بن زیاد نامه ای نوشت و پیشنهاد کرد که امام حسین را رها کند چرا که او خودش گفته که یا به حجاز بر میگردد و یا به مملکت اسلامی دیگر میرود. عبیدالله بن زیاد این نامه را در مقابل یارانش خواند اما شمر بن ذوالجوشن برآشفت و نگذاشت که عبیدالله این پیشنهاد را بپذیرد

روز ۹ محرم:‌شمر بن ذی الجوشن با هزاران سرباز به صحرای کربلا آمد و نامه ای از طرف عبیدالله بن زیاد آورد که اگر عمربن سعد حاضر نیست که با امام حسین و یارانش بجنگد، شمر این کار را خواهد کرد، اما عمر بن سعد نپذیرفت و فرماندهی سپاه را به عهده گرفت. آنها شبانه قصد شروع جنگ را داشتند، ولی امام حسین از آنها خواست که تا صبح صبر کنند. امام حسین با همراهانش صحبت کرد و به آنها اجازه داد که اگر نمیخواهند فردا در جنگ حضور داشته باشند، در تاریکی، کربلا را ترک کنند. تعداد زیادی از ترس جان رفتند، اما برادران (مانند عباس بن علی) و برادر زاده ها (مانند قاسم بن حسن) و پسران او را ترک نکردند

روز ۱۰ محرم:‌نبرد بین لشکر امام حسین (حدود ۷۰ نفر) و لشکر عمر بن سعد (هزاران نفر) از صبح آغاز شد و تا بعد از ظهر ادامه یافت. در این نبرد نابرابر، امام حسین و یارانش کشته شدند و سر  ۷۲ تن  و طفل ۶ ماهه امام حسین (که در دستان پدر کشته شد)، علی اصغر، بر نیزه برده شدندِ، خیمه ها به آتش کشیده شد و زنان و کودکان را  به اسارت به کوفه بردند

مراجع
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/172970/%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7-%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%D9%85%D8%B1%D8%A8%D9%86%E2%80%8C%D8%B3%D8%B9%D8%AF-%D9%88-%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%D8%AF%D9%86-%D8%A2%D8%A8

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF_%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7