نامه 3 امام علی ع در نهج البلاغه

(به امام خبر دادند که شریح بن الحارث ، قاضی امام خانه ای به 80 دینار خرید،او را احضار کرده فرمود :)

به من خبر دادند که خانه ای به هشتاد دینار خریده ای ، و سندی برای آن نوشته ای ، و گواهانی آن را امضاء کرده اند.

(شریح گفت :آری ای امیر مومنان ، امام علیه السلام نگاه خشم آلودی به او کرد و فرمود :)

ای شریح ! بزودی کسی به سراغت می آید که به نوشته ات نگاه نمی کند ، و از گواهانت نمی پرسد ، تا تو را از آن خانه بیرون کرده و تنها به قبر بسپارد.

ای شریح ! اندیشه کن که آن خانه را با مال دیگران یا با پول حرام نخریده باشی ، که آنگاه خانه دنیا و آخرت را از دست داده ای.

اما اگر هنگام خرید خانه ، نزد من آمده بودی ، برای تو سندی می نوشتم که دیگر برای خرید آن به درهمی یا بیشتر ، رغبت نمی کردی ، آن سند را چنین می نوشتم :

این خانه ای است که بنده ای خوار آن را از مرده ای آماده کوچ خریده ، خانه ای از سرای غرور ، که در محّله نابود شوندگان ، و به کوچه هلاک شدگان قرار دارد ، این خانه به چهار جهت منتهی میگردد :

یک سوی آن به آفت ها و بلا ها ، سوی دوّم آن به مصیبت ها ، و سوی سوّم به هوا و هوس های ُسست کننده ، و سوی چهارم آن به شیطان گمراه کننده ختم می شود ، و دَرِ خانه به سوی شیطان گشوده است.

این خانه را فریب خورده ی آزمند ، از کسی که خود به زودی از جهان رخت بر می بندد ، به مبلغی که او را از عزّت و قناعت خارج و به خواری و دنیا پرستی کشانده ، خریداری کرده است.

هر گونه نقصی در این معامله باشد ، بر عهده پرودگاری است که اجساد پادشاهان را پوسانده ، و جان جبّاران را گرفته ، و سلطنت فرعون ها چون ، «کسری» و «قیصر» و «تُبّع» و «حمیر» را نابود کرده است.

آنان که مال فراوان گرد آورده بر آن افزودند ، و آنان که قصرها ساخته ، و محکم کاری کردند ، طلاکاری کرده ، و زینت دادند ، فراوان اندوختند ، و نگهداری کردند ، و به گمان خود برای فرزندان خود باقی گذاشتند همگی آنان به پای حسابرسی الهی ، و جایگاه پاداش و کیفر رانده می شوند ، آنگاه که فرمان داوری و قضاوت نهایی صادر شود «پس تبهکاران زیان خواهند دید».

بر این سند خرد گواهی می دهد هر گاه که از اسارت هوای نفس نجات یافته ، و از دنیا پرستی به سلامت بگذرد.